Wannes Van de Velde - Sanderjon
Sanderjon
'k Ging lest deur et veld
Ik ging onlangs door het veld
'k was muug van te reize
ik was moe van te reizen
'k zat loecht in et geld
ik zat licht in het geld
mor zwaar in gepeize
maar zwaar in overpeinzingen
mor tot mij geluk
maar tot mijn geluk
een joenge boerinnen
een jonge boerin
ielp mij uit den druk
hielp mij uit de druk
deur te róepe "kom binne"
door te roepen "kom binnen"
en ze zee "Sanderjon
en ze zei "Sanderjon
en ik moet oe vertelle
en ik moet je vertellen
wormeh da mijne man
waarmee mijn man
mah altijd komd kwelle
mij altijd komt kwellen
a wild me' geweld
hij wil met geweld
e kind van z'neigen
een kind van zichzelf
a zee 't is mijn schuld
hij zegt het is mijn schuld
da 'k er gin kan krijge"
dat ik er geen kan krijgen
en ik zee "wel boerin
en ik zei "wel boerin
en wild ni mer treuren
en wil niet meer treuren
oewe man's loêze zin
je man's loze zin
zal ni blijve dure"
zal niet blijven duren"
want a' gij meh mij
want als jij met mij
oe kaens is wild wage
je kans eens wil wagen
oep 't eind van een mönd
op het eind van een maand
zulde vruchte drage
zal je vrucht dragen
iêl lustig gefret
heel lustig gegeten
en stevig gedroenke
en stevig gedronken
krope wij in bed
kropen wij daar in bed
meh' veul minneloenke
met veel minnelonken
alle staeren en de maan
alle sterren en de maan
zage wij passere
zagen wij passeren
moest de wêreld zen vergaan
moest de wereld zijn vergaan
't ad me ni kunne dere
het had me niet kunnen deren
en den avend kwam aan
en de avond kwam aan
tevrede van zinne
tevreden van zinne
zen ek daar weggegaan
ben ik daar weggegaan
nor aender boerinne
naar andere boerinnen
en ze gaf mij een kroên
en ze gaf mij een kroon
vör varder te reize
om verder te reizen
'k was content meh me loên
ik was tevreden met m'n loon
en da kunde wel peizen
en dat kan je wel denken
en ze gaf mij een kroên
en ze gaf mij een kroon
vör varder te reize
om verder te reizen
'k was content meh me loên
ik was tevreden met m'n loon
en da kunde wel peize
en dat kan je wel denken