Tom Lanoye - De kathedraal aentwoord
Orig. "Tom Lanoye - De kathedraal antwoordt"
In 2004 was Aentwaerpe de Wêreldboekestad en verscheen oep den Bóerentoren ne reusachtige spandoek meh e gedicht van den toengmalige stadsdichter Tom Lanoye deroep. In da' gedicht verklaarde den Bóerentore z'n liefden on een ou madam: den tore van de kathedraal.
Later da jaar schreef Tom Lanoye een twidde gedicht worin da' de kathedraal eure joengen aanbidder aentwoorde. Da' gedicht wier veurgedragen in 't Aentwaerps meh niemand minder dan La Esterella as de stem van de kathedraal, en d'oepname wier een iêl week twi kiêr per dag afgespeld deur on de kathedraal bevestigde luidsprekers.
Later da jaar schreef Tom Lanoye een twidde gedicht worin da' de kathedraal eure joengen aanbidder aentwoorde. Da' gedicht wier veurgedragen in 't Aentwaerps meh niemand minder dan La Esterella as de stem van de kathedraal, en d'oepname wier een iêl week twi kiêr per dag afgespeld deur on de kathedraal bevestigde luidsprekers.
Ingetipt deur Krommenaas 
Aentwaerpsen tekst
Tom Lanoye - De kathedraal aentwoord
allee wie da' der daar is!
allee wie da' der daar is!
allo zegd da 't ni waar is!
allo zegd da 't ni waar is!
na jaren en jaren en jaren en jaren en jaren
dad ik ier wind en sniêw en zon eb staan vergaren
da 'kik meh' vlag en pluim en wimpel em ston zwaaie
meh mijn kantiêle en m'n klokken em ston draaie
jaren en jaren en jaren en jaren en jaren
oew attense en verlangen em probere vange
m'ne repertoire en mijne nikkel em af ston draaie
meh concerts van beiaard en gezangen en fanfare
jaren en jaren en jaren en jaren en jaren
amaaaaaai nau komd der iên gedichtshe
amaaaaaai nau zien ek oe gezicht se
mor ik zen zoe blij
zoe blij zoe blij zoe blij zoe blij
ik zen van aeu
en gij van mij
van mij van mij van mij van mij
me jeugdig onbezonne tshoepke
me stevig geformeerd betonne poepke
me farmgeblokt en oepgeschote shóeke
m'n uit de kluite góe' gewasse piêzelóeke
en toch
ochaerme 't zal ni meuge zijn
ochaerme 't is alliên mor schijn
want tussen au en mij
dor ligd dus wel iên plein
en e paar iêwe tussen
noêt zulle gij en ik mekaar zelfs kunne kusse
we moeten ons meh iên gedachte liêre susse
oêt zal de wêreld wel vergaan
oêt zulle wij ni langer staan
oêt valle gij en ik oep onze shokkedijze
en kunne wij mekaar meh' vermengend stof en gruis
vör iêwig onze liefde carrément en kuis bewijze
tot zoêlaenk kan der mij gin aendere bekiêren of bekoren
al zijn we dan geboren en gezwore
alletwiê nen tore
al zijn we dan van stiên
en staan we vaer uitiên
ik wacht oep au
ik smacht nor au
persecola perseculorum
vaniên en toch baiên
nog jaren en jaren en jaren en jaren en jare
vaniên en toch baiên
vaniên en toch baiên
vaniên en toch baiên
vaniên en toch baiên